Geoturystyka
Ekomuzeum to sieć rozproszonych w terenie obiektów, tworzących żywą kolekcję obrazującą wartości przyrodnicze i kulturowe regionu oraz dorobek jego mieszkańców. Wyjątkowy charakter regionu jest prezentowany jako wypadkowa warunków naturalnych i działalności ludzi, historycznej i obecnej. Ekomuzeum łączy autentyczność miejsca, jego mieszkańców i zasobów przyrodniczo- kulturowych z promocją, edukacją i rozwojem regionu poprzez spotkania ludzi i inicjatyw.
Bogactwo i różnorodność przyrodniczo - geologiczna stanowi kompleksowy produkt w postaci Ekomuzeum Alwerni, na które oprócz warsztatu garncarskiego składa się Zespół Osobliwości Geologiczno - Przyrodniczych Jury, którego eksponatami są:
Źródła krystalicznie czystej wody w Brodłach i Regulicach
Źródełko wody triasowej w Regulicach jest najbardziej znane w regionie. Z jurajskich skał wapiennych bije bardzo silne wywierzysko, które zachwyca czystością i smakiem wody. Źródła te od XVI wieku zasilały dwa młyny i tartak. Badania wykazały, że tak w lecie jak i w zimie mają stałą temperaturę tj. 9,2 stopnia Celsjusza. Oba źródła biją spod jurajskich skał wapiennych położonych na głębokości 80 m i są odpływem wielkiego jeziora, wydają przeszło 9000m3 wody na dobę.
Skały Gaudynowskie
Jurajskie skałki geologiczne w postaci iglic i prostopadłych ścian stanowiące pomnik przyrody nieożywionej o charakterze rezerwatowym. Stanowią najbardziej na południowy - zachód wysuniętą wychodnię skalistych wapieni górnojurajskich. Skały ciągną się kilkaset metrów na prawym brzegu potoku Brodło, osiągając wysokości kilkunastu, a nawet 20 metrów. Porastają je rzadko spotykane kwitnące bluszcze stanowiące osobliwość przyrodniczą. W południowej części ze skał wypływa krasowe źródełko.
Arkoza kwaczalska
Największa osobliwość geologiczna występująca na terenie gminy Alwernia, z którego zbudowane są ściany wąwozów wcinających się we wzgórze Kamionka w Kwaczale.
W pokładach arkozy znajdowały się pnie skamieniałych drzew, które można obecnie oglądać w Muzeum w Chrzanowie, a także w Wiedniu, Budapeszcie i Londynie Największą araukarię odnaleziono w 1946 roku. Jej pień miał 7 metrów długości i 120 cm średnicy.
Opracowanie: UM Alwernia.
Chcesz wiedzieć więcej?
http://www.alwernia.pl/
www.mos.gov.pl/kategoria/2372_geologia_dla_turystyki/
Nieczynny kamieniołom wapienia
Od strony północnej Grojca niedaleko autostrady A4 znajduje się wyrobisko nieczynnego kamieniołomu wapienia. Dobrze zachował się piec do wypalania wapna.
Hałdy po dawnych kopalniach glinek ogniotrwałych
Na początku okresu jurajskiego w okolicach dzisiejszego Grojca, Brodeł, Poręby-Żegoty i Mirowa istniało rozległe jezioro, w którym osadzały się iły, głównie kaolinit. W glinkach tych doskonale zachowały się odciski ówczesnej roślinności. Pozostałością po jeziorze są występujące między Grojcem a Mirowem bogate pokłady glinek ogniotrwałych zwanych grojeckimi lub mirowskimi. Mają one barwę białą, szarą lub żółtawą, a w okolicach Mirowa także czerwonawą. Nadają się do wyrobu cegieł ogniotrwałych. Grubość pokładów glinek koło Grojca sięga od 1,5 do 3 m. Ze względu na bogate pokłady glinek ogniotrwałych kopalnictwo na terenie Grojca rozwijało się intensywnie na przełomie XIX i XX w. Zwały i hałdy, pozostałe po kopalniach są obecnie porośnięte bujną roślinnością i trudne do odszukania. Główna ich część ciągnie się na południe od Grojca wzdłuż lasu (w kierunku Zalasu).
Chcesz wiedzieć więcej?
Wąwóz lessowy obok klasztoru Bernardynów w Alwerni z odsłonięciami skał wulkanicznych - melafirów,
Tekst. UM Alwernia
Chcesz wiedzieć więcej?